verhuisd

Voor een ieder die hier toevallig terecht is gekomen en het wel interessant vindt wat er te lezen is: het Belgradoblog is dus dicht, maar hier ik blog verder.

het einde

Het stokte, het haperde, het ging niet meer vanzelf. Ik had het gevoel dat ik mezelf zo nu en dan zat te herhalen. Ik had steeds meer moeite om nog iets origineels te bedenken, een leuke invalshoek, een aanzet tot discussie, een frivoliteit, iets geks, iets emotioneels, kortom een onderwerp voor het Belgradoblog. Het was eigenlijk gewoon op.

De bedoeling van het blog was om iedere dag, of in ieder geval zo vaak mogelijk, een berichtje van de Balkan te posten. Nu dat niet meer gaat, moet ik ermee ophouden, want met een incidenteel stukje is het Belgradoblog het Belgradoblog niet. De druk is te groot, de tijd te beperkt, het enthousiasme niet minder, maar het brein kennelijk vermoeid.

Veruit de meeste keren keek ik ernaar uit om achter mijn laptop te gaan zitten en te schrijven wat er in me opkwam. Ik ben er anders door gaan kijken, veel alerter, en in die zin heeft het Belgradoblog, inclusief jullie reacties, mij een betere observator gemaakt. Was het tot begin dit jaar nog: leuk, ik ga nog een stukje tikken, de afgelopen maanden werd het een verplichting. Dat zie ik zelf terug in de kwaliteit van de berichtjes. En ik wil dit blog niet laten verworden tot een plichtmatig kunstje.

Ik stop er dus mee. Er is niemand die dat zo jammer vind als ik. Er zijn zoveel onderwerpen langsgekomen sinds ik er bijna twee jaar geleden aan begon, dat de nostalgie me nu al door de keel giert. Gaandeweg is het Belgradoblog ook een platform voor de uitwisseling van ideeën en meningen geworden. Dat dat er soms hard aan toe ging, neem ik niemand kwalijk, omdat de onderwerpen waar het over ging niet altijd even lichtvoetig waren. Ik bedank jullie allemaal voor je reacties.

Het ligt in de rede dat ik bij ga dragen aan de weblogsite van de NOS, maar dat zal anders zijn, officiëler, een tikkeltje minder uit het hart, een tikkeltje weloverwogener. Ik zal er Koštunica geen spuit elf kunnen noemen en niet kunnen zeggen dat Velja Ilić ze niet allemaal op een rijtje heeft. Sommigen van jullie zijn daar misschien wel gelukkig mee. De frequentie zal ook een stuk lager zijn. Ik vermoed iets van eens per week. Verder werkt de NOS overigens aan een correspondentensite, waar onderwerpen op zullen verschijnen die de uitzendingen om de een of andere reden niet halen. Vooral voor mijn gebied biedt dat mooie kansen.

Kortom, ik zal niet van het internet verdwijnen. Ik zal proberen zo eerlijk mogelijk over deze regio te blijven berichten, met een open oog voor alle partijen, alle belangen, alle opvattingen, alle emoties.

Dat was het dan. Mijn gemoed schiet vol. Het ga jullie goed.

geld

belgradeblogger.blogspot.com Estimated Worth $1606 USD by ...

Title, Belgradoblog. Description. Daily Pageview, 65. Daily Ads Revenue, $2.2. Last updated 24 Days ago. Index Data. Traffic Rank, 16777215. PageRank, 4 ...
www.websiteoutlook.com/www.belgradeblogger.blogspot.com - Cached -

Zit ik een beetje te googlen, kom ik ineens bovenstaand zoekresultaat tegen. Het Belgradoblog is kennelijk 1606 dollar waard en het heeft een dagelijkse advertentieopbrengst van 2,2 dollar. Dat laatste begrijp ik niet, want er staan helemaal geen advertenties op het Belgradoblog. En het aantal pageviews is aanmerkelijk hoger dan 65. Wie zijn die klunzen? Ik kom er niet achter, want de link werkt niet.

giraf

Dragan Marković 'Palma' kan zijn geluk niet op. Eindelijk, eindelijk, eindelijk krijgt hij zijn giraf. Wie die Palma is en wat hij met een giraf heeft? Kennelijk komt u nog niet zo lang op het Belgradoblog. Lees dit maar eens.

Ik hoor dat de giraf door een Zwitserse dierentuin wordt geleverd, maar ik weet niet zeker of dat waar is. Hoe dan ook, vanaf volgende maand kunnen bezoekers van de prachtstad Jagodina het beest bewonderen in Palma's eigen dierentuin. Volgens meneer de burgemeester komt de giraf niet ten laste van het gemeentelijke budget en draait de regering al evenmin op voor de kosten. De langnek zou zijn bekostigd door "iemand die van Jagodina houdt". Wie dat is, zal tijdens de presentatie bekend worden gemaakt. Althans, dat zegt Palma, die denkt dat er hordes toeristen naar Jagodina zullen komen om de aanwinst te bekijken.

Mooi, goed nieuws. Zo zie ja maar, het is hier niet alleen maar kommer en wel. Ik blijf alleen zitten met de vraag hoe je een giraf van Zwitserland naar Jagodina transporteert. In een vrachtwagen met een gat in het dak? Dan moet-ie wel goed uitkijken dat-ie onderweg z'n kop niet stoot.

kruis

In Kragujevac, toch al niet de rijkste gemeente in Servië, hebben ze een mooie manier bedacht om het weinige geld waarover ze beschikken op gepaste wijze door de goot te spoelen. Ze gaan er voor een eurootje of honderdtienduizend een kruis van zeventien meter hoog bouwen. Voor dat geld, zou je zeggen, kunnen ze beter iets aan de riolering doen of aan de straten of aan het ziekenhuis of aan de scholen. Maar nee, het kruis moet het symbool van de stad worden (altijd gedacht dat het kruis het symbool van het christendom was). "Het zal betere mensen van ons maken", zei loco-burgemeester Slavica Đorđević in het tv-nieuws. Dat is toch een mooie gedachte.

Zo'n besluit leidt vanzelfsprekend tot felle discussies. Kijk hier maar eens als je Servisch begrijpt. Op de site van Šumadija Press heeft ene Jasna Ratković een behartigenswaardig artikel over de kwestie geschreven. Op dezelfde site geven 452 mensen aan dat kruis helemaal niet te willen, terwijl 94 mensen het wel graag zien verrijzen.

Denk overigens niet dat ze in Kragujevac de enigen zijn. In Niš, ook al zo'n baken van welvaart, gaan ze een miljoen euro uitgeven aan een kruis van maar liefst tachtig meter hoog (het hoogste op de Balkan, het kruis op de Vodno in Skopje is maar vijfenzeventig meter, als ik me niet vergis) om te herdenken dat het in 2013 zeventienhonderd jaar geleden is dat het Edict van Milaan werd gesloten. Zo komen we hier wel vooruit.

griekenland

Het eerste Griekenlandverhaal heeft gisteren in het Financieele Dagblad gestaan. Volg de link hieronder.

Griekenland.docx

handel

Even iets heel anders, ik ga jullie hulp inroepen. Op 1 februari van dit jaar is het interim handelsakkoord tussen Servië en de Europese Unie in werking getreden (als je veel geduld hebt, kun je dat hier lezen). Daar is een politieke poppenkast van gemaakt, maar een van de bedoelingen ervan is eigenlijk dat Servië makkelijker en vooral goedkoper naar de EU kan exporteren. Nu wil ik voor het Financieele Dagblad een artikel schrijven over de effecten van dat akkoord voor het Servische bedrijfsleven. Vraag: kennen jullie bedrijven in Servië die al op de Europese (liefst de Nederlandse) markt actief zijn of die dat graag willen worden. Dat kunnen van allerlei bedrijven of bedrijfjes zijn. Van sigarettenfabrikanten tot frambozentelers, van wapenproducenten tot koekjesbakkers. Ik houd me aanbevolen.

gefeliciteerd

Ik wil vanuit Nederland geen woord meer horen over etnische verdeeldheid op de Balkan, geen verwijt meer over het zaaien van haat tussen verschillende bevolkingsgroepen. Lang leve de volksdemocratie van het witte vel en het "duytschen bloet". Van harte gefeliciteerd daar.

miladin

Het is er dan eindelijk toch van gekomen. Miladin Kovačević is in staat van beschuldiging gesteld. Even in het kort: krachtpatser Kovačević, die destijds in de Verenigde Staten studeerde en basketball speelde, sloeg tijdens een caféruzie in de zomer van 2008 de schriele Bryan Steinhauer bijna tot moes, ontvluchtte de VS met een inderhaast georganiseerd nieuw paspoort terwijl hij op borgtocht vrij was en keerde naar Servië terug. Familie van Steinhauer boos, de Amerikanen hysterisch. Servië leverde Miladin niet uit, omdat dat niet kan met eigen onderdanen. Amerikanen nog hysterischer, bilaterale betrekkingen beschadigd, Hillary Clinton bemoeit zich ermee. Deal met de VS: Servië betaalt de familie Steinhauer 660.000 euro en belooft Kovačević in eigen land te berechten. Serviërs boos, omdat met deze geste impliciet schuld wordt erkend, terwijl zich nog geen rechter over de zaak heeft gebogen.
Dat gaat nu dus wel gebeuren. Anders dan aan gene zijde van de Atlantische Oceaan is Kovačević hier niet aangeklaagd voor poging tot doodslag, maar voor het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. Aanvullend wordt hem ook nog verweten dat hij gebruik heeft gemaakt van een vals, zij het door het Servische consulaat geregeld, paspoort. Hoewel het toch om een behoorlijk zwaar misdrijf gaat, heeft Miladin al die tijd geen Servische gevangenis van binnen gezien. De officier van justitie is er kennelijk van uitgegaan dat hij niet weer zou vluchten (tot nu terecht, waar moet hij ook heen?).
Kortom, een geruchtmakende zaak.
Twee medeverdachten hebben in de VS inmiddels twee jaar gevangenisstraf aan hun broek gekregen.

Ik heb Bernard Kouchner eerlijk gezegd altijd al een arrogante kwast gevonden. Maar wat-ie vandaag in Gračanica (Kosovo) allemaal voor bagger uit z'n mond kreeg, slaat alles. Ik geef, voor zover mijn Frans dat toestaat, een vertaling:

Journalist: Veel familieleden van ontvoerde Serviërs beschuldigen u ervan betrokken te zijn geweest bij de handel in organen van de ontvoerden. Wat is uw reactie daarop? En wat is uw houding ten aanzien van het zogenoemde gele huis?

Kouchner: Hahahaha. U bent ziek. Is dit het gezicht van een organenhandelaar? U bent gek. Wat denkt u, dat Rada (Trajković) en ik lijken hebben opengesneden en de organen eruit hebben gesneden?

Journalist: Wat denkt u over het gele huis. Denkt u dat het bestond?

Kouchner: Wat zegt-ie? Wat is dat, het gele huis? Welk gele huis? Waarom geel?

Journalist: Het gele huis in Albanië.

Kouchner: pfffbbbrrr. Meneer, u moet zich daar laten onderzoeken (ze staan voor dom zdravlje). Dat is genoeg. Bedankt. Er is geen geel huis geweest, er is geen orgaanhandel geweest. Ziet u ons organen verhandelen (?) De mensen die dat zeggen, zijn klootzakken en moordenaars.

Ps: Kouchner was de eerste VN-bestuurder van Kosovo in 1999.

achterhoofd

Radovan Karadžić is niet op z'n achterhoofd gevallen. Hij kiest frontaal de aanval. Het mag bekend verondersteld worden dat ik wel degelijk denk dat er tijdens de oorlog in Bosnië vreselijke misdaden zijn gepleegd, ook van Servische kant. Ik denk ook dat Karadžić daar verantwoordelijk voor is. Maar tussen een mening en juridisch bewijs ligt een hele oceaan. Srebrenica? Een mythe, zegt Karadžić. Sarajevo? Een verdeelde stad, geen omsingelde, afgeknepen stad met een onder vuur liggende burgerbevolking. Markale? Een opzetje van de moslims. "Alles wat de aanklager zegt, moet je eigenlijk omdraaien."

Ik ben heel benieuwd wat die aanklager gaat doen. Of hij aankomt met vage klets van bevoordeelde en/of gemanipuleerde getuigen of met échte bewijzen die aantonen dat de moslimbevolking zwaar te lijden heeft gehad onder oorlogsmisdaden en volkerenmoord onder leiding van Radovan Karadžić. Want daar gaat het om; bewijs. Als dat er is, dan moet hij voor de rest van zijn leven de gevangenis in en dan moeten degenen die hem nu verdedigen ook ruiterlijk erkennen dat ze het mis hebben gehad. Maar het omgekeerde geldt evenzeer. Als de aanklager in deze zaak niet zonneklaar hard kan maken dat Radovan Karadžić de kwade genius is geweest, dan moet hij vrij komen en dan moet de rest van de wereld, inclusief de Bosnische moslims, op zoek naar een ander verhaal.

bs'er

Na vandaag ben ik wereldberoemd in heel Servië. Ik was een poosje geleden gevraagd voor een interview met het radioprogramma Tehnoskop, dat door heel Servië op regionale en lokale zenders wordt uitgezonden. Hier vind je de site van het programma en onderaan de tekst links naar de twee delen van het gesprek. In het Engels, dat wel, omdat ik het razende tempo van het programma niet aan kon met mijn steenkolenservisch.